Direct and indirect Speech

Direct and indirect Speech

Direct Speech   คือ การเอาคำพูดของผู้อื่นที่ตัวเองได้ยินมาเล่าให้คู่สนทนาฟัง โดยมิได้เปลี่ยนแปลงคำพูดนั้นแม้แต่ส่วนใดส่วนหนึ่งเลย  เช่น  Chamras said “it is my pen” จำรัสพูดว่า “มันเป็นปากกาของฉัน”

indirect Speech  คือ การเอาคำพูดของผู้อื่นที่ตัวเองได้ยินมาเล่าให้คู่สนทนาฟัง โดยดัดแปลงเป็นคำพูดของผู้เล่าอีกทีหนึ่ง  เช่น Chamras said that it was his pen. จำรัสพูดว่า มันเป็นปากกาของเขา

รูปแบบของ Direct Speech

รูปแบบการใช้ประโยค Direct Speech นั้นมีอยู่ 3 ชนิด คือ

รูปแบบที่ 1

 1. วางประโยคนำ(เช่น He said หรือข้อความอื่นใดที่คล้ายกันนี้) ไว้ต้นประโยคทุกครั้งไป

2. ข้างหลังประโยคนำต้องใส่เครื่องหมาย Comma ( , ) ทุกครั้งไป หรือ ( : ) หรือ( ; ) ก็ได้

3. ประโยคที่อยู่ในเครื่องหมายคำพูดตามแบบการใช้แบบที่ 1 นี้ ต้องนำด้วยตัวอักษรใหญ่ขึ้นต้นประโยคเสมอ

 เช่น  He said “The first heroine in Thai history was Tao Suranaree”.

         เขาพูดว่า “วีระสตรีคนแรกในประวัติศาสตร์ไทยคือท้าวสุรนารี”

รูปแบบที่ 2

1. วางประโยคนำ(เช่น He said หรือข้อความอื่นใดที่คล้ายกันนี้) ไว้ท้ายประโยคทุกครั้งไป

2. ใส่เครื่องหมาย Comma ( , ) ไว้หน้าประโยคที่วางอยู่ท้ายประโยคเสมอ

3. จะเปลี่ยนรูปประโยคนำจาก He said  เป็น said he ก็ได้ และประโยคในเครื่องหมายคำพุดต้องเขียนขึ้นต้นด้วยอักษรตัวใหญ่เสมอ

เช่น  “The first heroine in Thai history was Tao Suranaree” he said. (or said he).

“วีระสตรีคนแรกในประวัติศาสตร์ไทยคือท้าวสุรนารี” เขาพูด

รูปแบบที่ 3

1. วางประโยคนำ(เช่น He said หรือข้อความอื่นใดที่คล้ายกันนี้) แทรกไว้ตรงกลางข้อความที่อยู่ในเครื่องหมายคำพูด

2 . ข้างหน้าคำว่า he said  และหลังคำว่า he said ต้องใสเครื่องหมาย Comma ( , )  ด้วยกันทั้งสองตลอดไป

3. จบข้อความที่อยู่ในเครื่องหมายคำพูด ซึ่งวางตามหลัง he said ต้องใสเครื่องหมายจบประโยคคือ ( . ) Full stop ทันที เช่น

“The first heroine in Thai history” he said   “was Tao Suranaree”

“วีระสตรีคนแรกในประวัติศาสตร์ไทย” เขาพูด “ คือท้าวสุรนารี”

หลักการเปลี่ยนประโยค Direct Speech  เป็น indirect Speech

          หลักการเปลี่ยนประโยค Direct Speech  เป็น  indirect Speech จะต้องเปลี่ยนแปลงอยู่  4 ตำแหน่ง คือ

1. เปลี่ยนแปลงกริยาของประโยคนำ

say               เป็น     say that       

said              เป็น     said that

say to + บุคคล         เป็น     tell + บุคคล + that

said to + บุคคล        เป็น     tell + บุคคล + that

2. เปลี่ยนแปลงสรรพนามบุคคล(ประโยคในคำพูด)

I                  เป็น               he or she

me               เป็น               him or her

my               เป็น               his or her

mine             เป็น               his or hers

myself          เป็น               himself or herself

we               เป็น               they

us                เป็น               them

our               เป็น               their

ours             เป็น               theirs

ourselves       เป็น               themselves

you (subject) เป็น               I

you (object)  เป็น               me

your             เป็น               my

yours            เป็น               mine

yourself         เป็น               myself

3. เปลี่ยน Tense

Direct speech เป็น	Indirect speech เป็น
Present Simple Present Continuous Present perfect Past Simple Will Shall Can May Must	Past Simple Past Continuous Past perfect Past perfect Would Should Could Might Had to

4. . เปลี่ยนแปลงถ้อยคำที่แสดงความใกล้ เป็นถ้อยคำที่แสดงความห่างไกล มีดังต่อไปนี้

today , tonight yesterday last night last week last month last year the day before yesterday the day after tomorrow next week, next month next year thus now ago recently this, these, here, come

that day, that night the day before,  the previous day the night before the week before the month before the year before two day after, in two day’s time two day after, in two day’s after the next day, the following day the week after, the month after the year after so then, at that time before shortly, before then that, those, there, go

*ข้อยกเว้น ถ้าประโยคนำเป็น Present Simple Tens ประโยคในเครื่องหมายคำพูดเป็น Tens อะไรก็คงไว้ตาม Tens นั้น ห้ามนำกฎการเปลี่ยนแปลง Tens มาใช้บังคับโดยเด็ดขาด เช่น

Direct    = She says “I am reading a book now”. หล่อนพูดว่า “ดิฉันกำลังอ่านหนังสืออยู่ขณะนี้”

Indirect = She says that she is reading a book then.  หล่อนพูดว่า หล่อนกำลังอ่านหนังสืออยู่ขณะนี้

เมื่อประโยค Direct Speech  เป็นคำถาม หากเปลี่ยนเป็นประโยค Indirect Speech  ให้ทำดังต่อไปนี้

          . เปลี่ยนกริยาของประโยคนำเสียใหม่ ตามกฎดังนี้

          say               เป็น     ask

          said              เป็น     asked

          say to + บุคคล         เป็น     ask + บุคคล

          said to + บุคคล        เป็น     asked + บุคคล

          2. ถ้าประโยค Direct Speech ซึ่งเป็นคำถามนั้น ขึ้นต้นประโยคด้วยคำที่เป็นคำถามอยู่แล้วก็ให้คงไว้คงเดิม และไม่ต้องใส่ that เข้ามาร่วมอีก

          3. ถ้าประโยค Direct Speech ซึ่งเป็นคำถามนั้น ขึ้นต้นด้วยกริยาช่วย 24 ตัว ตัวใดตัวหนึ่ง โดยมี Question Words มาร่วมอยู่ด้วย ในกรณีเช่นนี้ให้ใช้คำเชื่อมตัวอื่นมาแทน ได้แก่   Whether  หรือ  if  (แปลว่า “หรือไม่”) และก็ไม่ต้องใส่  that  เข้ามาอีก

          4. เปลี่ยนรูปประโยคโครงสร้างของ Direct Speech ซึ่งเป็นคำถามนั้น ให้กลับเป้นโครงสร้างของประโยคบอกเล่า

          5. กฎการเปลี่ยนแปลงสรรพนามบุคคล, การเปลี่ยนแปลง Tens และการเปลี่ยนคำใกล้เป็นคำไกลนั้น ให้นำมาใช้ได้ตามปกติ โดยไม่มีข้อยกเว้นอะไรทั้งสิ้น เช่น..

          Direct    :  He said to me, Why did you come here yesterday?.

                      : หล่อนพูดกับผมว่า “ทำไมคุณจึงมาที่นี่เมือวานนี้?”

          Indirect   : he asked me why I had gone there the day before.

                        : หล่อนถามผมว่า ทำไมคุณจึงไปที่นั่นเมื่อวันก่อน

เมื่อประโยค Direct Speech เป็นประโยคคำสั่ง

          การทำประโยค Direct Speech เป็นประโยคคำสั่ง คำเตือน ฯลฯ เป็นต้นให้เป็น Indirect Speech ให้ทำดังนี้  

          1. ต้องเปลี่ยนกริยาของประโยคนำไปเป็นกริยาที่มีลักษณะเป็นคำสั่งตัวใดตัวหนึ่ง ทั้งนี้ให้เหมาะสมกับตำแหน่งฐานะของผู้ออกคำสั่ง

          2. จะต้องระบุผู้ถูกสั่งหรือผู้ถูกขอร้องขึ้นมาเป็นตัวกรรม(Object) ของกริยาในประโยคนำเสมอ

          3. สั่งให้ทำอะไร ขอร้องให้ทำอะไร ให้เติม to เข้าข้างหน้ากริยาในประโยคคำสั่งที่อยู่ใน Direct Speech นั้น แล้วมันก็จะกลายเป็นประโยคคำสั่งของ Direct Speech ทันที  เช่น

Direct   : He said to his servant, “Cook breakfast for me”.

             เขาพูดกับคนใช้ของเขาว่า, “ทำอาหารเช้าให้ฉันหน่อย”

Indirect :  He order his servant to cook breakfast for him.

             เขาสั่งให้คนใช้ของเขาทำอาหารเช้าให้เขา

กริยาต่อไปนี้นำมาใช้เป็นกริยาในประโยคคำสั่งได้

          Order            สั่ง(ธรรมดา) เช่น นายสั่งบ่าว สั่งลูกน้องเป็นต้น

          Command      สั่ง(เฉียบขาด) เช่น ผู้บังคับบัญชาสั่งลูกน้อง

          Tell               บอก(ให้กระทำ) ใช้ได้ทั่วไป

Ask              ขอร้อง(ให้กระทำ)  จะใช้ในกรณีที่มีคำว่า please อยู่เท่านั้น และเมื่อเปลี่ยนเป็นindirect Speech ก็ให้ตัดคำว่า  please  ออกและ มาใช้  ask  แทน)

          Beg              ขอ, ขอร้อง, วิงวอน (ให้กระทำ) (เหมือน ask  แต่ความหมายอ่อนกว่า)

          Advise           ตักเตือน, แนะนำ, บอก(ให้กระทำ) นิยมใช้ในกรณีบอกด้วยความหวังดี

*อนึ่ง ถ้าประโยคคำสั่งนั้นเป็นประโยคคำสั่งห้าม หรือคำสั่งปฏิเสธ เมื่อเป็นประโยค Indirect  Speech  ให้ใช้ not to มาครั่นระหว่างประโยคนำกับประโยคคำสั่งห้าม ส่วนคำว่า don’t หรือ do not นั้นให้ลบทิ้งเสีย ไม่ต้องนำมาเขียนในประโยคที่เปลี่ยนเป็น Indirect Speed   ส่วนกฎการเปลี่ยนอื่นๆยังคงใช้ตามปกติ เช่น...

Direct   : My friend said to me, “Don’t bring my book here.”

          เพื่อนของผมพูดว่า “อย่านำเอาหนังสือของฉันมาไว้ที่นี่”

Indirect : My friend asked me not to bring his book there.

            เพื่อนของผมขอร้องผมว่าอย่านำหนังสือของเขาไปไว้ที่นั่น

ขอบคุณที่มา: http://www.whatami.net/ms/bic4.html